Sjeverno od Tokya, u planinskom dijelu Tochigi smjestio se grad Nikko, već vjekovima poznat kao mjesto gdje čudesna priroda krije brojne hramove i svetišta od iznimne arhitektonske i umjetničke vrijednosti.
Tekst i fotografije: Ivana Dukčević
Hramovi i svetišta Nikka je skupina od 103 građevine, od kojih 9 građevina ima status nacionalnog blaga, a ostalih 94 status spomenika kulture. Hramovi Nikka 1999. godine su upisani na UNESCO-v popis mjesta svjetske baštine u Aziji.
Do ulaza u ovaj kompleks vodi jedan od tri najčuvenija stara mosta Japana – sveti most Shinkyō. To je drveni most, sazidan 1636. godine u tipičnoj crvenoj boji japanskih toriija (svetih kapija).
Prvi hram na koji ćete naići je ujedno i najčuveniji u Nikku – Rinnōji, odnosno Rinnoji Temple – prvi budistički hram u Nikku koji je u 8. vijeku osnovao monah Shodo Shonin. U glavnom zdanju hrama Sanbutsudo nalaze se ogromne, pozlaćene drvene statue tri planinska božanstva mjesta Nikko: Amide, boginje Senju-Kannon (s hiljadu ruku) i Bato-Kannon (s konjskom glavom).
POSLJEDNJE KONAČIŠTE TOKUGAWE IEYASA
Svetište Tōshōgū posljednje je konačište jednog od tri najčuvenija japanska samuraja, osnivača šogunata Tokugawa, Tokugawa Ieyasu. Ovaj šogunat vladao je Japanom preko 250 godina, sve do 1868. kada je nakon hiljadu godina carska dinastija vraćena na japanski prijesto i šogunati ukinuti. Ieyasu je u hramu otjelovljen u obličju božanstva Tosho Daigongen (Veliko božanstvo Istočne svjetlosti).
Ispred ulaza u kompleks Tōshōgū nalazi se zlatna, petospratna Pagoda, koja se može razgledati samo izvana. Samo u specijalnim prilikama može se vidjeti njena unutrašnjost.
Unutar kompleksa nalazi se Sveta štala sa svjetski poznatom reljefnom kompozicijom Tri mudra majmuna, gdje majmuni simboliziraju Konfučijev moralni kodeks ljudskog životnog ciklusa: Ne vidim zlo, ne čujem zlo, ne govorim zlo.
Jedan od najčuvenijih dijelova kompleksa čini Kapija Yomeimon iza koje se nalazi glavni hram s molitvenim dijelom posvećenim trima najčuvenijim ličnostima japanske srednjovjekovne historije – vladarima šogunata Tokugawa Ieyasu, Toyotomi Hideyoshi i Minamoto Yoritomo.
S desne strane u odnosu na centralni hram nalazi se Kapija Sakashitamon s također čuvenim duborezom Nemurineko (Usnule mačke). Odavde, nakon dugog i veoma strmog uspona stepenicama kroz šumu stiže se do Mauzoleja Tokugawe Ieyasu-a.
HRAM TAIYUINBYO
Hram Taijuinbjo mjesto je mauzoleja unuka čuvenog šoguna Tokugawe Ieyasu, trećeg šoguna ove porodice, Tokugawe Iemitsua prozvanog Taiyuin nakon smrti. Kroz Nitenmon kapiju, dekorisanu nebeskim kraljevima i drvenim tornjevima sa strane, stiže se do Kapije Karamon i sobe za molitvu ispred koje su skulpture bijelog zmaja. Hram Taijuinbjo je vremenom pripojen hramu Rinnōji. U neposrednoj okolini nalazi se i Tamozawa Imperial Vila.
U blizini se nalazi i Svetilište Futarasan, hram ženskog božanstva Takinoo, zaštitnice žena i onih u potrazi za ljubavlju. I ovaj hram osnovao je u 8. vijeku Shodo Shonin. Posvećen je trima najsvetijim planinama u okolini Nikka: Nantai, Nyoho i Taro.
Pored navedenih svetišta i hramova u Nikkou se nalaze i druge znamenitosti od kojih svakako valja istaknuti oko 35 kilometara dugu Aveniju cedrova (biljku srodnu jelama) koja predstavlja najdužu aveniju stabala na svijetu. U gradu se nalazi i botanički vrt ustanovljen početkom 20. vijeka koji sadrži oko 2200 biljnih vrsta, te Nacionalni park Nikko koji osim jezera Chuzenji i čudesnog 97 metara visokog vodopada Kegon sadrži brojne gejzire i mnoštvo slikovitih turističkih staza. Van kompleksa u neposrednoj blizini nalazi se Nikko Toshogu Museum (Homotsukan), otvoren 2015. godine na 400. godišnjicu smrti Tokugawe Ieyasa, s impresivnom kolekcijom ličnih stvari pokojnog šoguna kao što su oružje i oklop, pribor za pisanje, lična prepiska…
Nikko uistinu predstavlja jedinstveno mjesto koje se u Japanu mora posjetiti zato što na najljepši način ocrtava duh bogate japanske kulture i tradicije.
