Nasiha Kapidžić-Hadžić

Nasiha Kapidžić- Hadžić  rođena je 6. decembra 1932. godine u Banja Luci, umrla 22. septembra 1995. godine u Sarajevu.

Osnovnu i srednju školu završila je u rodnom gradu, a Filozofski fakultet u Beogradu. U početku je radila kao profesor u banjalučkoj gimnaziji, a zatim je bila urednik u Obrazovnom i Dječijem programu Radio-Sarajeva. Nakon toga prelazi u Izdavačko preduzeće “Veselin Masleša” gdje je, do penzionisanja, bila urednik edicije za djecu i omladinu.

Nasiha Kapidžić-Hadžić je pisala poeziju za djecu, poetsko prozne zapise i dramske tekstove, kritike i eseje o  dječijoj književnosti.  Njeni pjesnički i prozni radovi uvršteni su u niz antologija i čitanki za osnovne  škole. Zastupljena je izborom iz pjesničkog opusa u školskoj lektiri . Bila je ipak prvenstveno pisac za djecu, jedan od najmaštovitijih i najnježnijih u bosanskohercegovačkoj književnosti. Njene dramske igre za djecu izvodjene su na radiju i u pozorištu.

Za stvaralački rad dobila je niz nagrada i priznanja, između ostalih:

-Dvadesetsedmojulsku nagradu

– Šestoaprilsku nagradu grada Sarajeva

-nagradu Zmajevih dječijih igara

– nagradu “Veselin Masleša” koju dodjeljuje grad Banja Luka

-dvije godišnje nagrade Izdavačkog preduzeća “Svjetlost”

Rodna kuća Nasihe Kapidžić-Hadžić u Banjoj Luci je proglašena nacionalnim spomenikom.

VEZENI  MOST

Kad jednom dođeš u grad od lišća

da budeš najdraži gost,

vidjećeš kako obale travne

na ruci drže most.

Most vezan žicom svilenom, tankon

u sedam boja tkan;

ogledalo mu zelena rijeka,

a ukras sunčan dan.

Vjetar ga njiše ko voda čamce,

svezane u plićaku;

rojevi svitaca nad njim se pale,

pa blista i u mraku.

A pod njim čudni orkestar”ljeta,

s dva cvrčka u duetu,

oglašava se svake noći,

ljepši od svih na svijetu.

Divnim ga šumorom slave vrbaci

prepuni malih snova;

niko mu nije pjevao ljepše

od bijelih bagremova.

Kada nam dođeš u grad od lišća

da budeš najdraži gost,

preći ćeš i ti korakom lakim

vezeni, vitki most.