Menu
Jedan od najpoznatijih režisera u historiji bh. kinematografije svakako je Hajrudin Šiba Krvavac poznat po režiranju filmova partizanske tematike tokom 60-ih i 70-ih prošlog stoljeća. Njegovi filmovi su emotivni ratni spektakli, koji promoviraju prijateljstvo i herojstvo, i zbog kojih je cijeli svijet saznao za Bosnu i Hercegovinu i glavni grad Sarajevo.
Njegov dar za precizno pričanje filmske priče je bio vidljiv već u njegovim ranim dokumentarnim filmovima, što je postalo osnovna crta kasnijih dugometražnih filmova koje je režirao. Svi njegovi filmovi su akcioni i imaju temu iz Drugog svjetskog rata. Na njegovu filmsku naraciju utjecali su crtani stripovi i američki akcioni filmovi, naročito vesterni, koja je ispunjena kombinacijom filmske akcije i emocija, ličnih drama i epskih tragedija, idealiziranih heroja i psiholoških ispitivanja, ponekad sa dozom humora. Zbog svog filmskog stila, Krvavac je ponekad uspoređivan sa Howardom Hawksom. Njegovi filmovi predstavljaju nastavak modernog filmskog izraza u estetskom i umjetničkom segmentu, zbog čega predstavljaju kulturno blago Bosne i Hercegovine.
Prvi film koji je snimio bila je trilogija pod nazivom “Vrtlog.” Snimljena je 1964. godine, u okviru koje je i priča “Otac” u kojoj se govori o ocu kojem Nijemci dopuštaju da odabere jednog od dvojice sinova i da se tako spasi od strijeljanja. Hajrudin Krvavac je sa 16 godina pristupio Narodnooslobodilačkoj borbi, tokom koje je jedno vrijeme bio i kurir Vladimiru Periću Valteru. Trideset godina kasnije godina kasnije snimio je film “Valter brani Sarajevo”, nadahnut likom partizanskog obavještajca, koji ga je proslavio širom svijeta. Ovo filmsko ostvarenje upisalo se u na listu kultnih filmova, zbog kojih je nagrađivan na filmskim festivalima širom svijeta. Ovaj film jedan je od najgledanijih filmova u Kini, zbog kojeg svake godine veliki broj Kineza dolazi da posjeti Sarajevo i vidi grad iz legendarnog filma. Kao spomen na kultni film i Šibu Krvavca u Sarajevu je otvoren i Muzej “Valter brani Sarajevo”.
Tokom ranih 1950-ih bio je zatvoren na Golom otoku, na kojem je bio zatvor namijenjen političkim zatvorenicima nakon razlaza između Tita i Staljina i potonjeg perioda Informbiroa. Nikada nije govorio o tome. Snimio je oko četrdeset uradaka, dokumentarnih filmova, tv-serija, kratkih i dugometražnih filmova. Također, napisao je i preko dvadeset filmskih scenarija. Za svoj rad Šiba je odlikovan “Šestoaprilskom nagradom grada Sarajeva”, “27-julskom nagradom SR BiH”, “Ordenom rada sa zlatnim vijencem” i
“Ordenom Republike sa srebrenim zracima”.
Rođen je 22. decembra 1926. godine, a preminuo je 11. jula u opkoljenom Sarajevu 1992. godine.
