Planina simboličnog, ali istinitog naziva Zelengora, za mnoge je najljepša na ovim prostorima zahvaljujući svim šumama, pašnjacima, cvijetnim planinskim poljima kojim je prekrivena kao ćilimom. Nekada su se po njenim pašnjacima napasala hiljede grla stoke jer su pastiri iz svih krajeva dolazili u katune Zelengore u periodu maj-oktobar. Sada je tu tek pokoja porodica, ali i mnogo turista i djece.
Katuni su uglavnom bijele, raštrkane kolibe u kojima borave stočari. Za sve avanturiste i ljubitelje prirode ovo je predivan odmor koji ne košta mnogo. Sve je domaće, hljeb, kajmak, sir, pa i ona logorska vatra koja pred večer gori i pucketa.
Kako se nalazi u sklopu Nacionalnog parka Sutjeska, kod granice sa Crnom Gorom, podjeljena je između 3 opštine: Gacko, Kalinovik i Foča.
Bezbroj je biljnih vrsta na Zelengori, počev od gorskog cvijeća: encijana, arnike, margarite, maćuhice, zvončaca, rozike… više vrsta čaja: majčina dušica, hajdučka trava, kantarion, pelin, kiprovina, čelebi grane, arhis(salep), brusnica i mnogi drugi.
Zelengora, Donje Bare
Posebnu draž Zelengori daju njene “gorske oči” – bistra glacijalna jezera, smještena u samim podnožjima njenih vrhova: Gornje i Donje Bare, Orlovačko, Kotlaničko, Štirinsko, Borilovačko, Crno i Bijelo jezero. Od smještajnih kapaciteta postoje samo lovačko-planinske kuće na četiri lokacije: Bogunovac, Dobre vode, Donje bare i Orlovačko jezero sa ukupno 30 ležajeva. Svake godine u prvoj sedmici augusta je planinarska mini transverzala „JEZERA ZELENGORE“ u organizaciji Planinarskog društva „Zelengora“.
