Igman – čuvar olimpijskog duha i historije
Njemački skijaški skakač Jens Weißflog 1984. sa samo devetnaest godina postao je zlatni olimpijac. Na planini Igman skočio je 90, a potom 87 metara što ga je učinilo prvakom. Sarajlije ga pamte po tome što je još tada govorio da mu je sarajevska najdraža Olimpijada, a u to vrijeme bila je prva na kojoj je nastupio.
Planina Igman jedna je od tri planine nadomak Sarajeva na kojima su se sportisti iz cijelog svijeta dokazivali na XIV Olimpijskim igrama. Udaljena je samo 20 kilometara od Sarajeva. Ime je dobila po igmanu, čuvaru manastira, koji je prije više od četrnaest stoljeća postojao na prostoru između Velikog i Malog Polja. Zbog činjenice da stoljećima nije bila gusto naseljena, planina Igman ponosno nosi epitet tradicionalno čiste planine koja je najviše pogodna za planinarenje. Gusta šuma i mnogobrojne životinjske vrste Igman čine omiljenim mjestom za lov, alpinizam, paraglajding, jahanje, planinski biciklizam. Iako nije najvisočija planina u Bosni i Hercegovini, Igman se pokazao jako povoljnim za posmatranje noćnog neba.
Na Malom polju na Igmanu tokom ljetnih mjeseci otvara se teren za mali fudbal, boćanje, odbojku, stolni tenis, kao i diječiji zabavni park. Zimi se uređuju staze za skijanje i snowboarding, a cijele godine u funkciji je žičara. Ipak, ljepota Igmana, koliko u prirodnim, ogleda se možda čak i više u značaju koji je imao kroz historiju.
“Proleteri ne plaču!”
Igmanska mala skakaonica, na kojoj se Weißflog proslavio, izgrađena je prije Olimpijade, a srušena 1993. tokom rata u BiH. Srušena je tada i velika skakaonica kao i većina drugih objekata. Zbog svog strateški važnog položaja i činjenice da je najviša tačka, Crni vrh, na 1647 metara nadmorske visine, kroz Igman su prolazile vojne trupe još od Drugog svjetskog rata.
Na Igmanu se, 1942. odigrala jedna od najznačajnijih partizanskih operacija izvedenih tokom Narodno oslobodilačke borbe u Drugom svjetskom ratu – Igmanski marš.
Slovenac Albin Pibernik, koji je bio najmlađi učesnik Marša i koji je te 1942. sa svega jedanaest godina sa roditeljima stajao u stroju prilikom formiranja Prve proleterske brigade u Rudom, 2015. godine je prisustvovao obilježavanju ove velike bitke. Prisjetio se tada 19-osatnog marša. “Dok smo hodali, od studeni su i stabla pucala“ – rekao je. Nakon Igmanskog marša, umrli su Albinovi roditelji. Ispričao je da mu je nakon pogreba, dok je plakao, prišao predsjednik tadašnje Republike Jugoslavije, Jozip Broz Tito i rekao “Proleteri ne plaču!”.
Pedeset godina kasnije, 1993. pripadnici Armije Bosne i Hercegovine, tokom Igmanske bitke, druge velike vojne operacije koja se na Igmanu odigrala, gledali su rušenje skakaonica. Za vrijeme Olimpijade, sa ushićenjem u srcima, gledali su skokove sa te skakaonice.
Skijaški skakač u svemiru
Dvadeset godina kasnije, dječaci uče skakati na improviziranoj 15- metarskoj skakaonici dok sanjaju obnovu velikih. Igmanske skakaonice bile su jedine u Bosni i Hercegovini i zbog toga je ovim dječacima ukradena prilika da na njima prave prve skokove i na njima sanjaju o olimpijskom zlatu. Ali će dječaci, kao i Igman, uvijek imati olimpijski duh.
Olimpijsku ljepoticu, planinu Igman, oni najstariji pamte po studeni od koje su stabla pucala. Malo mlađi po skakaonicama. Onim s kojih su mnogi skakali, a rijetki osvojili zlatnu olimpijsku medalju. Onima koji prvi put dođu na Igman u sjećanju će ostati šume, onaj osjećaj slobode dok lete paraglajdingom iznad gustih krošnji. Neki će, kada se vrate kući, ponosno gledati fotografije na kojima je zastava njihove zemlje na najvišem vrhu naše planine. Osvojili su je. Dječaci će vjerovatno, u starosti pamtiti vrijeme kada su obnovljene skakaonice.
Na igmanskom Velikom polju okupljaju se i ljubitelji astrologije koji godinama, u proljeće organizuju Astro party. U to vrijeme, stotine zaljubljenika u astronomiju i nauku posmatra zvijezde i planete. Možda neki put vide i planetoid koji se na svojoj putanji oko planete Zemlje nalazi negdje između Marsa i Jupitera i kojem je dato ime po igmanskom olimpijcu Jensu Weißflogu. Njemcu koji je na Igmanu postao zlatni olimpijac i koji tu planinu nikada neće zaboraviti. Jer mnogi su skakali. A samo je on otišao pozlaćen.
