Drevni grad Pompeja, koji je nestao u erupciji vulkana 24. avgusta 79. godine n.e, jedna je od najpopularnijih turističkih atrakcija u Italiji, koju godišnje posjeti blizu 2,5 miliona turista.
Foto: Pixabay-falco
Nestajanje Pompeje, drevnog grada legendi opisuje se otprilike ovako: Tog 24. avgusta najprije se razlegla zaglušujuća grmljavina, a zatim je počelo strahovito podrhtavanje tla. Ubrzo potom Vezuv je “oživio” i u nebo je suknuo vatreni plamen. Uskoro je nebo bilo prekriveno oblacima crnog dima. Vulkan je izbacivao toliko pepela i sitnog kamenja, da je sunce bilo potpuno zaklonjeno, te je nastao potpuni mrak. Ptice su padale sa neba, a morski talasi su na obalu izbacivali jata mrtvih riba. Uspaničeni i izbezumljeni, stanovnici su bezglavo bježali gušeći se vazduhom ispunjenim sumporom.
Grad vinograda, smješten na ušću rijeke Sarno. Prelijepa luka, odlični trgovački odnosi učinili su Pompeju luksuznim i bogatim mjesto u kojem su podizane vile, ljetnjikovci, građeni vodoskoci, hramovi, spomenici, amfiteatri, pozorište, kupatila i impozantni vodovodni sistem. Međutim, kao da je sve nestalo u tom jednom danu a ostao samo pepeo. Danas, u djelimično restauriranoj atrakciji mogu se vidjeti ljudske skulpture u položajima i stanju kakvo ih je zadesilo prilikom erupcije vulkana, iz čega se zaključuje da je stanovništvo bilo prilično oholo i niskog morala.
Foto: Pixabay Vinding
U periodu od 2000. do 2006, regionalni fond EU je uložio 7,7 miliona eura u restauraciju Pompeje, ali je danas svega pet individualnih nalazišta otvoreno za javnost, dok ih je 1956. bilo 64.
Jedan od problema vezanih za ovaj drevni grad je, pored vremenskih nepogoda i zagađenja, uticaj lokalne mafije, Kamore, kao i široko rasprostranjena korupcija.
Moderni grad Pompeji je osnovan u pompejskoj dolini (Valle di Pompeii) 1875. godine s malim naseljem od 300 stanovnika, koja danas ima više od 25,000 stanovnika. Odvjetnik i zaljubljenik u kult Djevice Marije, blaženik Bartolo Longo, je od 1872. godine upravljao izgradnjom Pompeja. Podigao je i veličanstvenu crkvu Djevice Marije od Ružarija i sirotište za djevojke i djecu osuđenika, potom i školu. Zvonik crkve je izgrađen 1925. god., a njegov brončani križ na vrhu služi kao orijantir za cijelu dolinu rijeke Sarno. Crkva je postala hodočasničkim mjestom Djevice Marije, što je dovelo do osamostaljenja Pompeja kao grada 1927. godine.
Pompeju možete obići u okviru redovnih ili fakultativnih izleta prilikom posjete Italiji, najčešće iz grada Napulja, ali i sam grad ima veliki broj hotela, restorana i otmjenih prodavnica.
Pripremila: Elvira Leka
