Ali-Sadr, jedinstvena vodena pećina u Iranu

Iranska pećina Ali-Sadr, najveća je vodena pećina svijeta i jedinstven prirodni fenomen koji privlači milione turista iz godine u godinu. Pećina je smještena 75 km sjeveroistočno od grada Hamedana, na obroncima planina Subashi, na području malog grada Kaboudar-Ahanga.

Foto: Reza Vosughi

Po ulasku u pećinu, posjetioci nailaze na golemi prostor koji ih širokom stazom vodi do doka sa kojeg se moraju ukrcati u čamce da bi nastavili obilazak pećine. Čamci se kreću međusobno isprepletenim hodnicima, koji se završavaju velikom dvoranom u centralnom dijelu pećine, koja je udaljena 350 metara od pristaništa. Unutar pećine nalaze se mnogobrojna velika i veoma duboka jezera, kristalno bistre vode, kroz koju se vidi do dubine od pet metara, čak i pri veoma slabom osvjetljenju.

Dosada je otkriveno više od 11 kilometara vodenih kanala unutar pećine. Neke od staza dužine su između 10 i 11 kilometara, a sve vode centralne dvorane, čiji su svodovi na nekim mjestima visoki do 40 metara. Na pojedinim dijelovima, svodovi pećine bogato su urešeni prekrasnim krečnjačkim stalaktitima.

Voda zasićena mineralima, koja se milionima godina u kapljicama slijevala niz svodove pećine, dovela je do stvaranja veličanstvenih crvenih, ljubičastih, smeđih, zelenih i plavih stalagmita zaista neobičnih i raznolikih oblika. Priroda se tu uistinu poigrala oblicima i bojama, pa među raznovrnim krečnjačkim tvorevinama možete vidjeti i one koje podsjećaju na cvijet karfiola, iglu ili pak kišobran.

Foto: Reza Vosughi

Iskopavanja i arheološka ispitivanja pećine dovela su do otkrića prastarih crteža, bokala i posuda, čija se starost procjenjuje na 12.000 godina. Prizori životinja u trku, te lova lukom i strijelom, koji ukrašavaju zidove pećine i prolaze na izlazu iz pećine, sugeriraju da su ljudi tog doba pećinu koristili za stanovanje.

Svake godine oko 80.000 turista posjeti ovu 70 miliona godina staru pećinu koju su ponovno otkrili iranski planinari 1963. godine. Na ulazu u pećinu otkriven je natpis koji pokazuje da je pećina bila poznata lokalnom stanovništvu i za vrijeme vladavine Daria I (521 – 485 p.n.e)