Iako je grad Bihać najpoznatiji po rijeci Uni i nacionalnom parku po njenom imenom, veliki turistički potencijal predstavlja i planina Plješevica koja bihaćku kotlinu zatvara sa zapada i jugozapada.
Kada žele u planine, Bišćani najradije odlaze na Plješevicu, a njena bogatstva su neizmjerna. To je izduženi planinski vijenac koji se proteže kroz istočnu Liku u Hrvatskoj, a manji dio nalazi se na granici s Bosnom i Hercegovinom kod Bihaća.
Popularna je po aerodromu Željava kod Plješevice čija je izgradnja od iznimnog značaja za Bihać, a naročito po prašumi koja pripada omphalodo-fagetum vrsti prašuma. Pretpostavlja se da je plješevička prašuma stara između 1.000-3.500 godina, a postoje tvrdnje da je stara i do 6.000 godina.
Kao i za brojna druga mjesta u BiH, i za plješevičku prašumu vežu se mnoge legende, a jedna od najpoznatijih je da su na jednom mjestu u njoj spaljivane “vještice” i da se zbog toga taj dio zove Vražiji vrt u srednjem vijeku. Najraniji poznati klasični naziv za Plješevicu bio je latinski Alpes Ferreae, a do 16. stoljeća upotrebljavao se stariji srednjovjekovni naziv Vražji vrtal (prije Hortus Diaboli), tj. Vražiji vrt.
Većina površine Plješevice na sjevernom i srednjem grebenu pokrivena je gustom šumom bukve i jele, dok se na jugu pretežu travnati pašnjaci. Na njenim gorskim stijenama raste desetak posebnih endema, npr. crveni jaglac (Primula portenschlagiana), plješivički klinčac (Dianthus monanthos) i dr. Na bosanskohercegovačkom dijelu prašume postoji i jedan izniman raritet – drvo baljevac čije je stablo staro nekoliko stotina godina.
Na ovom području često ćete vidjeti ljude koji pješače na čistom zraku starom cestom koja je izgrađena još za vrijeme Jugoslavije, a koja vodi prema granici sa Hrvatskom ali i na sami Aerodrom Željava.
Iako je put za dio prašume na Plješevici neprohodan i nepristupačan, nagrađivani bihaćki fotograf Ammar Selmanović je zahvaljujući svom sugrađaninu otkrio put koji vodi do prašume, te nije propustio priliku da zabilježi fenomenalne fotografije ovog bosanskohercegovačkog prirodnog blaga.
Pogledajte šta je zabilježio:
foto: Ammar Selmanović
tekst: S. Hodžić, Furaj.ba
Zato što jedan članak nije dovoljan…
