Jedna od najpoznatijih u Sarajevu je ulica Maršala Tita, Titova ulica koju odlikuje burna prošlost. Ulica je mijenjala imena po osvajačima, diktatorima…
“Nakon ulaska Osmanlija u grad, ulica od Baščaršije do Marindvora, tačnije nekoliko manjih, spojene su u jednu te je dobila naziv Čemaluša po istoimenoj džamiji koja se nalazila u blizini JAT-ovog nebodera. Kuće koje su se nalazile pored puta, bile su sagrađene u klasičnom bosanskom stilu, sa poznatim ćoškovima”, ističe arhiktekta Mufid Garibija za avaz.ba
Dolaskom Austro-Ugarske na vlast 1893. godine pravi se urbanistički plan proširenja ulice. Stare bosanske kuće počeli su rušiti, a umjesto njih gradili su moderne zgrade. Prvi objekt koji je sagrađen bila je Landens ili Zemaljska banka, danas poznatija kao zgrada Vječne vatre. Zbog toga je ulica postala još frekventnija i važnija za tadašnju vlast. Nakon atentata 28. lipnja 1914. godine, Austro-Ugarska je, u spomen na svog prestolonasljednika, promijenila naziv u ulicu Franca Ferdinanda.
“Ona je tada skraćena od Vječne vatre do Ali-pašine džamije. Dio do Katedrale nosio je naziv po Ferdinandovoj supruzi Sofiji, a do Baščaršije po generalu koji je bio u njihovoj pratnji kada su ubijeni. Dolaskom Kraljevine Jugoslavije na vlast 1918. godine ulica je dobila naziv po prestolonasljedniku Aleksandru Karađorđeviću, a 1921. po kralju Aleksandru Prvom Karađorđeviću”, navodi Garibija.
Opet se prostirala od Baščaršije do Ali-pašine džamije i to je trajalo do 1941. godine. Tada je u Sarajevu bila okupacija i ulica je dobila naziv Ante Pavelića po ustaškom poglavniku. Oslobođenjem grada 6. aprila 1945. godine taj naziv se vratio u stari – Kralja Aleksandra. U studenome u posjetu Sarajevu prvi put je došaoTito, kada je održao govor na terasi zgrade današnje Vječne vatre.
“Na taj dan vlast je ovoj ulici dodijelila naziv Maršala Tita po vrhovnom komandantu JNA. U narodu znana kao Titova ulica, tada je bila najznačajnija i najatraktivnija ulica pa i danas. Njen naziv ostao je isti već decenijama, a cijela ulica danas je pod nacionalnom zaštitom zbog ambijentalne vrijednosti” – nalašava Garibija.
Austro-Ugarska je za realizaciju urbanističkog plana proširenja ulice Čemaluša, današnje Titove ulice, angažirala najbolje arhitekte tog vremena. Josip Vancaš, Karl Paržik i brojni drugi projektirali su tada najmodernije, elitne zgrade u Sarajevu, koje i danas možemo vidjeti.
